نمایشنامه تزلزل

  • تاریخ ایجاد: دوشنبه, 29 ارديبهشت 1393
  • تعداد بازدید: 14946
نمایشنامه تزلزل

صلی الله علیك یا صاحب الزمان ادركنا
نمایشنامه تزلزل ...


خانه دانشجویی است , 2 میز کار شلوغ با صنددیی رنراغ ملای نه , ینک مینز نقشنه
کشی ردد نقشه مهددسی ر ی آن , ردد تصویر هدرپیشه تئاتر هم به دیوار آ یزان ,
یک کتابخانه با کلی کتاب , 3 تختخواب , یک جایباسی , 2 تابلو نقاشنی آ ینزان بنه
دیوار , ردد قاییچه ر ی زمین , یک گلدان بزرگ در کدار دیوار , یک میز عسنلی بنا
یک تلفن . 3 پسر با یباس اسپرت خانگی . هر کس در حنا خنود . یکنی کدنار تلفنن
نشسته , یکی ر ی تخت خوابیده , یکی هم پشت میز نشسته . سنکوت . تلفنن زنن
می زند .
بهر ز : بله ... سلام ... بله گوشی حضورتون ... احسان ماماننت تلفنن ... ) پسنری کنه
ر ی تخت دراز کشیده با تانی بلدد می شود به سمت تلفن می آید (
احسان : بله ... سلام مامان ... خوبین ؟ ... آره ... من خوبم ... ننه بابنا ... رینزی نشنده ...
من سایمم ... آره ... بهر ز فواد هم خوبن ... نه بابا ... ریزی نیست نگران نباشنین ...
فقط یکم یرزیدیم ... آره ... نه مامان جان ... می گم جیزی نشده ... شما هم این قد ربد
به دیتون را ندین ... باشه ... سلام بابا ... خوبین ؟ بابا جنون شنما بنه مامنان بگنین ... ی[
زیزیه که این حرفا ر نداره ... نه پدر من ... من بیر ن بودم ... رفته بنودم خریند ... آره
... ا نجا ... بله ... داشتم می ا مدم بیر ن کنه ... بلنه ... آخنه رنرا در غ بگنم ؟ ... اگنه
جزییم شده بود که ایدجا نبودم پدر من ... بله ... همنه رنی درسنته ... ننه ... فقنط یکنم
دیوارا ... نه پدر من ... نریخته ... ترک برداشته ...
فواد: عجب آدمی هستیا ... این ریزا گفتن نداره که ... ا نا هم نگران می شن ...
بهر ز : بیچاره ها د تو دیشون نیست ... فکر می کدن ری شده ...
فواد : می تونست خیلی ریزا بشه که نشد ...
احسان : آره ... من خودم بهتون زن می زنم اگنه رینزی شند ... خنوب ؟ بنه شنایآن
سلام برسونین ... درسا هم خوبه ... فردا lecture دارم ... ارائه مقایه ... آره دعا کدین
خوب دربیاد ... ممدون ... خداحافظ ... ) گوشی را قلع می کدد ( بیچاره ها ره هنویی
کردن ...
فواد : خوب تو ررا این طوری حرف زدی ؟ ترک دیوار گفتن داشت ؟
احسان : ره می د نم ... حایم خیلی بده ...
بهر ز : حالا خوبه تو خونه نبودی ...
فواد : خیلی حس بدی بود ...
) ردد یحظه سکوت . تلفن زن می زند . بهر ز بر می دارد (
بهر ز : سلام ... خوبین ؟ ... بله ... گوشی خدمتتتون ... آقا فواد ...
فواد : کیه ؟ ... بفرمایین ... سلام ... خوبی خواهر جون ؟ ... آره سایمم ... ا ... بابنا گرینه
نداره که ... می خواستی من هم ... بی خیا بابا ... حالا کنه منی بیدنی همنه رینز ر بنه
راهه ... آره ... نه بابا ... خوبم ... ساختمون ؟ ... نه ما طبقه پدجمنیم ... سناختمان هنم ننو
سازه ... اگه رینزی شند از پدجنره خودموننو منی نندازیم پنایین ... هاهاهاهنا ... آره ...
خواهر من ... نه ... نگران نباش ... باشه ... رشم ... مامان حایش خوبه ؟ ... بهتنر شنده ؟
... باشه ... بهش نگیدا ... آره ... سلام برسون ... بچه تو هم ببوس ... باشه ... خنداحافظ
... خداحافظ ... ) گوشی را قلع می کدد ( ره ا ضاعیه ها ...
بهر ز : آره ... عجب دنیاییه ... اگه همون جریآن بم ایدجا ...
احسان : بهر ز اصلا حا حوسله شوخی ندارما ... هدوز ترس تو ...
بهر ز : شوخی نیست ... تصور کن الان تو دنیآ مخابره می شد تهران در اثر یک زیزیه
مهیب به یک ...
احسان : حالا که نشده ...
فواد : آقا جون من که ت لیلم ... اگه زیزیه بم هم ایدجا می ا مد برام فرقی نداشت ...
احسان : د باره تو حرف زدی ؟
فواد : آره ... مگه ریه ؟
احسان : ی دی تو می خوای بگی نمی ترسی ؟
فواد : ترس ؟ ... بچه شدی ؟ ...
احسان : د باره حس رت داشت ؟ آقا جون ایدجا دانشکده هدر نیست تو هم ر سنن
نیستی که دیایوگ تحویل ملت بدی ... فهمیدی آقای هدر پیشه ؟
فواد : اتفاقا ر سن آدم خیلی هم ...
بهر ز : دست ر دارین از این حرفا ...
فواد : نه آقا احسان ... ایدجا دانشکده م ماریه شما دارین برا شهر جدیدی که قنراره
ر تهران ساخته شه نظر می دین ... درسته ؟ ... اگه شما م مارا درست خوننه بسنازین
که ضع این طوری نمی شه ...
بهر ز : بس می کدین یآ نه ؟ خوبه حالا سا د مین تازه ها ... بیآین فوق ری کنار منی
کدین ؟
فواد : بابا فوق ییسانس جام ه شداسی ... راستی بیاین در منورد نظرینه جام نه شداسنی
شهر نوین تهران حرف بزنیم خوبه ؟ ...
احسان : اصلا با این فواد نمی شه د کلوم حرف زد ... اه ) می ر د ر تخت دراز می
کشد . سکوت (
بهر ز : جام ه شداسی شهر نوین ؟ ... ره حرف قشدگی ... جام ه شداسی شهر نوین ...
می شه ر ش فکر کرد ...
فواد : راستی بهر ز ... ررا کسی برا تو زن نزد ؟ ...
احسان : آخه به تو ره ؟ ... مگه تو کیل مردمی ؟ ...
فواد : آقا بهر ز شمایین ؟ به به ... من هم فواد هستم ترم رهنارم رشنته تئناتر ... متویند
شهرکرد ... ف لا هم ساکن تهران هستم تو یه خونه دانشجویی زنندگی منی کندم ...
د ست داشتم ...
احسان : به غیر یوده بازی مسخره بازی به هیچ دردی نمی خوری ...
فواد : ما ایدیم دیگه ...
بهر ز : احتمالا تلفن اشغا بوده ... ) تلفن زن می زند . بهر ز بر می دارد (
بهر ز : بله ؟ ... بله ؟ ... نه خیر ... اشتباه گنرفتین ... ننه خینر ... خنواهش منی کندم ... )
سکوت. (
احسان : برم برا فردا یه فکری بکدم ...
فواد : برا lecture تون ؟ ... راستی من هم کار دارم ... برم دیایوگامو حفظ کندم ... در
انتظار گود ...
بهر ز : بچه ها ... برا امشب ری کار کدیم ؟ ) همه جا خورده اند .(
احسان : برا امشب ؟
فواد : آره راستی ... اگه د باره یرزیدیم ری ؟
احسان : میاین بریم تو پارک ؟
بهر ز : نمی د نم ... اگه د باره یرزیدیم به نظرتون ری می شه ؟ ) سکوت ( منی گنم
بیآین درمورد جام ه شداسی نوین شهر حرف بزنیم ... در شهری که ما ها شاید نباشیم
... به نظر شما ها ره جنور شنهریه ؟ ) سنکوت ( هنان ؟ ... ینه نظنری بندین دیگنه ... )
سکوت ( در مورد ساختمون سازیش , در مورد هدرش ؟ ) سنکوت ( بنه نظنر منن ا ن
شهر شهریه که ...
فواد : حالا ما بگیم ا ن طوری که ساخته نمی شه ...
بهر ز : خوب نظر دادن که عیب نداره ... ماهنا آخرشنو بگنیم ... شناید ینه قتنی اینن
جوری شد ... درسته ؟
احسان : درمورد شهری که توش نیستیم نظر بدیم ؟
بهر ز : من گفتم شاید نباشیم ... ا مد ما بودیم ...
احسان : امید ارم ...
فواد : ی دی می شه ا ن نوین شهر ر ما هم ببیدیم ؟ شهری که از همه یحاظ کامل باشه
؟ ) تلفن زن می زند . بهر ز بر می دارد (
بهر ز : بله ؟ ... سلام حا شما خوبه خانم امیدی ؟ بله ... هستن ... گوشنی حضنورتون
... احسان جان تلفن ...
احسان : سلام مامان ... خوبین ؟ ... ره ... بلنه ؟ ... آهنان ... ننه منا تلویزینون ننداریم ...
رادیو هم خاموشه ... حوصله شو نداریم ... ری شده ؟ ... ری ؟ ... قراره امشب ... پس
یرزه ؟ ... ا ن دیگه ریه ؟ ... خدای من ... نه ریزی نگفتم ... آهان ... رشم ... منی رینم
بیر ن ... ملمئن باشین ... مامان جان گریه نداره که ... ری ؟ برگنردم بینآم اهنواز ؟ ...
مادر من ... من فردا کلی کار دارم ... نه زننده منی منونم ... رشنم ... نگنران نباشنین ...
رشم ... به بابا هم بگین دیگه ... ای بابا ... سلام بابا جان ... ممدون ... رشم ... هنر رنی
شما بگین ... نه ... باشه ... رشم ... بچه که نیستیم پدرجان ... باشه ... کناری نندارین ؟
... خداحافظ ... ) گوشی را می گذارد (
فواد : زرشک ... پس حالا حالا ها کار داریم ... عجب ا ضاعی شند ... پنس ینرزه ؟ ...
می گن هدوز هم داره تو بم پس یرزه میاد ... ای بابا ...
بهر ز : خوش به حا بابام که ز د عمرشو داد به شما ...
فواد : بابا بی خیا ... یه جوری می شه دیگه ... احسان تو هم دیگه ...
احسان : ا ن دهدتو ببدد ... فهمیدی ؟ ... قربون تو شجاع ... من می ترسم می فهمی ؟ ...
) سکوت (
فواد : خوب راستش من هم ... ری کار کدیم ؟ ) سکوت ( می گم بیناین در ا ن منورد
بهر ز حرف بزنیم ... حداقل ذهدمونو عوض می کده ... من فکر می کدم ...
احسان : من می رم یه آبی به سر صورتم بزنم ... ) خارج می شود (
فواد : بابا این احسانه الان پس میوفته ... ری کار کدیم ؟
بهر ز : ملمئن باش همه این جورین ... من هم همیدلور تو ... هر یحظنه امکنان داره
... ا زیزیه ناگهانی بیاد ... خدا کده ...
فواد : بابا تو هم که ... بیا از ا ن شهره حرف بزنیم ؛ حداقل سوادمونو به رخ می کشیم
... خوبه ؟ ... از این حایت هم در میایم ... ببیدم من در مورد هدر ری می تنونم بگنم ... )
نور خاموش . صدای احسان (
احسان : خدا جون ... ری کار کدم ؟ ... می د نم فقط این موق اس که میام پهلنوت ...
قتی دستم از همه جا کوتاه می شه ... قتی ملمئدم هیج کی نمی تونه کمکم کدنه ...
خدا جون ... خیلی شرمددتم ... یادمه قتی می خواستم کدکور بدم نذر کردم که اگنه
م ماری تهران قبو شم ضع نمازامو درست کدم ... یه فکری به حا دیدم بکدم ... اما
... خدا جون این دف ه هم ... خدا خیلی می ترسم ... از کارایی کنه کنردم نکنردم ...
خدا ... این دف ه هم مرد نگی کن ... شاید خیلیآ به خودشون متکی باشن ... امنا خندا
من فقط تو ر دارم ... یادمه بابام از یه کسی حرف می زد که ... ) صدای فواد (
فواد : ری شد ؟ ... گیر کردی ا ن تو ؟ ... کمک منی خنوای ؟ ... د در در جلنو ... د
در ر ی با بهر ز یکی هم در مواقع اضلراری ر د ش فواد ... یلفا در هدگام پر از
به صددیی خلبان دست نزنید ... ا مدی ؟ ... ) صدای احسان (
احسان : اه ... د باره این شر ع کرد ... نمی ذارن یکم راحت باشم ... ا مدم بابا ... ) نور
ر شن . ر د احسان (
احسان : ری می گی ؟ ی[ یجظه هم نباید از دست تو نفس راحت بکشیم ؟ ...
فواد : ا ن تو ؟ ... خواستم بیآم کمک ... گفتم شاید ...
احسان : بی مزه ... برا ا نجا هم دیایوگ حفظ کردی ؟
فواد : دیگه ری کار کدیم ؟ ...
بهر ز : حایت بده احسان ؟
احسان : آره ... سرم درد می کده ... نمی د نم ررا حا تهوع دارم ...
بهر ز : قرص می خوای ؟ ...
احسان : نه ... خوب می شم ... باید یکم دراز بکشم ...
بهر ز : باشه ...
فواد : از خدا ره پدهون حا ما هم رددان خوب نیست ... نبودی با بهر ز کلی حنرف
زدیم ...
احسان : در ره موردی ؟
فواد : در مورد ا ن نوین شهر ایده آ . بهر ز گفت بشر همیشه دنبا همچنین جام نه
ای بوده , اما کی بهش می رسه خدا می د نه .
بهر ز: اتوپیا یآ کشور خورشید یآ ا ن شهر آفتاب که همیشه مردم دنبایش بودن ...
احسان : که تو ا ن شهرا ری می شه ؟
فواد : هیچی عین همین تهر ن بوده ... آدمو از حرف زدن پشیمون می کدیا ...
احسان : جدی پرسیدم ...
بهر ز : همه آرز های بشر تو ا نا تحقق پیدا می کده ...به نظر منن کناش جنای زیزینه
تزیز می ا مد ...
احسان : ری داری می گی ؟ مثل این که حا تو از من هم خراب تره ...
بهر ز : شاید ...
احسان : شهر نوین تزیز دیگه ری می خواین بگین ؟
بهر ز : هیچی بابا ... داشتم با فواد می گفتم این تزیز هم خوب ریزیه ها ...
احسان : درست حرف بزنین ببیدم ری می گین .
بهر ز : تزیز تو ا ن ریزایی که تو زندگیمون ثابت شده ... مثلا این که صنب پاشنیم
بریم سر کار ... تو راه کلی ریز ببیدیم ... کلی حرف بزنیم ... کلی کار انجام بندیم کنه
... ب دش هیچ فایده ای برامون داره هیچ ... کلی هم ضرر داره ...
احسان : من ترم ب د فلسفه دارم ... الان هم اصلا حا این حرفا ر ندارم ...
فواد : نیگا کن برا ا ن نوین شهر باید خیلی از این قائده هایی که برا خودمون ریدیمو
عوض کدیم ...
احسان : ا نم تو ...
قواد : جدی می گم ... مثلا ... ری بهر ز ؟
بهر ز : تزیز تو ذهدیتمون ... تا ا ن آماده ی پذیرش ا ن ننوین شنهر بشنیم ... تنو ا ن
نوین شهر که می خوایم به جود بیاد باید بدی در غ نباشه ...
فواد : من که بی در غ شبم صب نمی شه ...
بهر ز : جدی باش ... تزیز تو این که زندگی راحتی ما کساییه که فقط پو دارن
قدرت ... نه ... تو ا ن شهر کسایی می تونن زدگی کدن که فقط خوب باشن پاک
نیک ...
احسان : به نظر من که ا ن نوین شهر اصلا به جود نمیاد ...
بهر ز : من همیدو می گم ... این ذهدیت تو باید عوض شه ... جاش این ذهدیت بوجنود
بیاد که آیدده ما خوبهاس ما افرادی که خوب باشن ... یه نگاهی به شنهر بکنن ...
تو این شهر می شه نفس کشید ؟ هر ر ز یه جدایت یه قتل یه تجا ز ... تو ا ن شهر این
ریزا نیست ...
) صدای احسان ( داره یه ریزایی یادم میاد ... بابام هم از این حرفنا منی زد ... خندا منن
رقدر از این حرفا د ر افتادم ... خدا این تهر ننو خنراب کدنه کنه همنه رینز از منن
گرفت ... نه بابا ... خدا مدو خراب کده که همه ریزمو به این تهر ن دادم ... تهر ن کنه
خراب می شه ... سلامت ر حمو ... اخلاقمو ... راستی تو ا ن شهر جایی بنرا منن هنم
هست ؟ (
بهر ز : کجایی ؟
احسان : همین جا ... خوب ؟ داشتین می گفتین ...
فواد : آخرین حرف بهر ز ری بود ؟
بهر ز : گیر نده بابا ... خلاصه همه حرفهام این بود ... اگنه ا ن شنهره درسنت شنه منا
کجاییم ؟ تو ا ن شهره می تونیم بیایم یآ نه ؟ ) زن در زده می شود (
احسان : این دیگه کیه ؟
فواد : این یکی خود زیزیه اس .
بهر ز : برم ببیدم کیه . ) از جای خود بلدد شده به سمت در می ر د خارج از سن (
احسان : من یکی که اصلا حا حوصله مهمون بازی ندارم ...
فواد : یه بار تو عمرمون هم نظریم . ره قته ا مدنه ؟ ) بهر ز با پسری ارد می شود (
بهر ز : علی آقا د ست خوب من ... آقا فواد آقا احسان ...
علی : سلام . خوش بختم ... ) جواب بچه ها (
بهر ز : ری شد یاد ما کردی علی جان ؟
علی : هیچی ...گفتم بیام به شما ها یه سری بزنم تنو اینن شنهر غرینب ... زیناد غریبنی
نکدین ...
بهر ز : کار خوبی کردی ... حوصله مون سر رفته بود ...
علی : ره خبرا ؟ ... خوبین همتون ؟ ... ری کارا می کدین ؟
بهر ز : هیچی داشتیم از زیزیه حرف می زدیم ...
علی : راستی موضوع پایان نامه تو انتخاب کردی ؟
بهر ز : نه راستش ... اما امر ز با بچه ها که داشتم حرف می زدم ینه ریزاینی بنه ذهندم
رسیده ...
علی : مثلا ؟
بهر ز : جام ه شداسی نوین شهر ایده آ . اگه تو تهر ن زیزیه بیاد به هم بریزه , رنه
شهری به ره یژگی هایی جایگزیدش می شه....
علی : جایبه ...
بهر ز : اما مثل این که تو موضوعتو انتخاب کردی آره ؟
علی : آره ...
بهر ز : ری هست ؟
علی : موضوع من هم مثل موضوع تو ئه ... اما یکم فرق داره ...
بهر ز : ره فرقی ؟
علی : اگه تو کل دنیا زیزیه بیاد دنیآ به هم بریزه ری ؟
احسان : ای بابا ... انگار نمی شه این موضوع ی دتی عوض شه ... همه جنا زیزینه ... بابنا
این همه موضوع پایآن نامه فوق ییسانس . ررا همه رسبیدین به این موضوع ؟
فواد : بابا جان مگه تو کیل مردمی ؟ ... بذار هر کی هر کاری د ست داره انجام بده ...
عجبا ... علی آقا می تونین یکم توضی بدین ؟
علی : مدظور من ا ن زیزیه ای که بیاد کلی آدم به خاک خون کشیده بشن نبود .
احسان : پس ری بود ؟ ... من تا ا ن جایی که عقلم می رسه زیزیه ی دی رانش زمنین
تکان لایه های مختلف زمین ر هم رفتن ایدا ...
علی : بله ... این از نظر مهددسین ساختمان زمین شداساس . به نظر منا جام نه شداسنا
زیزیه ی دی حرکت د رلایه های مختلف جام ه ذهدیت جام ه .
فواد : ا ه ا ه بحث خیلی علمی شد ...
بهر ز : اتفاقا ما هم داشتیم در همین مورد حرف می زدیم ... نوین شهر ایده آ ... آخر
نگفتی اسم موضوعت ریه ؟
علی : جهان د رعصر ظهور ...
بهر ز : در عصر ظهور ری ؟
صدای احسان : داره یادم میآد ... فکر کدم خنودش باشنه ... ظهنور ... آره ... اسمشنون
ری بود ؟
فواد : عجب زبلیه این علیه ... ازش خوشم ا مد ... داره صل می کده به ظهنور مدجنی
... در انتظار گود ... در انتظار یه جام ه به د ر از شر پلشتی , یه جایی کنه گنرگ
آهو با هم باشن ... فکر کدم می خواد همیدا ر بگه ... دمت گرم پسر ...
علی : آره خلاصه ... در عصر موعود جهان ... امام زمان دیگه ...
بهر ز : بهه ... پس از این طرح ما شما هم استفاده کردی ؟
علی ) خدده ( : نه بابا ... این قدر این طرح مفصله کنه نگنو ... بینا اینن کتناب هنم تنازه
گرفته بودم ... یه رقی بزن ببین ره جوریه ... از ا ن زیزیه ذهدی خنوب حنرف زده ...
قتی آقا بیان همه عقو کامل می شه ... همه زمین ها گدج های خودشونو نمایآن می
کدن ... زندگی ها متحو می شه ... من این زیزیه ر می گم که ... کل بشریت عوض
می شه ... نه فقط کلانشهر تهران ...
احسان : پس حرف شما در مورد تزیز هم همین بود ؟
علی : تزیز دیگه ریه ؟
بهر ز : هیچی تزیز در افکاری کنه الان دارینم ... خنود تزینز در اعتقناداتمون بایند
متزیز شه ... ی دی تو زندگی که الان داریم خیلی ریزا باید عنوض شنه ... اعتقناد بنه
مهد یت ... به ا ن دنیآ ... باید به جود بیآد ...
علی : باریک الله ... مهم تر از ایدا باید تو خودمون ببیدیم ب د ا ن زیزیه ما هم هسنتیم
تو ا ن شهر می تونیم زندگی کدیم یآ نه ...
صدای احسان : ای خدا ... من از این زیزیه تهران می ترسم ... اما یه کاری کن منن تنو
ا ن زیزیه حضرت مهدی باشم ببیدم اگه تونستم تو ساختن ا ن شنهر حضنرت ر
یآری بدم ... آخه حضرت مهددس هم می خوان دیگه ... مگه نه ؟ ...
صدای فواد : آخ خدا قربونت برم ... ما ر هم نگه دار با هدری که نداریم ا ن دنیا شهر
امام زمانو قشد کدیم ... خوب ا ن موقع هم باید زندگی کرد دیگه ... اما قو می دم
با تخفیف باهاشون حساب کدم ...
علی : اما نکته مهم ایده که ما رلوری می تونیم ا ن زیزیه ر تسریع کدیم ...
احسان : د باره گفت زیزیه ... بابا جون یه ریز دیگه بگین ...
فواد : ا ن یرزش ... ا ن تکون ... خوبه ؟
علی : ا ن ظهور می تونیم با دعا کردن تسریع کدیم ... می خواین ... ) تلفن زن می
زند . بهر ز بر می دارد (
بهر ز : بله ؟
صدای مادر : سلام
بهر ز : ... سلام
صدای مادر : خوبی بهر ز ؟
بهر ز : ممدون ... ا ... مامان شمایین ؟ ...
صدای مادر : نشداختی مدو ؟
بهر ز : نه مامان جون ... خوبین ؟ ...
صدای مادر : خدا ر شکر ... تو رلوری ؟
بهر ز : ممدون ... ز دتر مدتظرتون بودم
صدای مادر : ببخشید مادر ... می د نم دیر شد ؛ اما تنا قتنی کنه شندیدم تهنران زیزینه
ا مده رفتم پابوس امام رضا از امام زمان برا سلامتیت دعا کردم ... بهر ز جون تا امام
زمان ر داری از ریزی نترس . براشون صدقه بده . من هم ا یین کناری کنه کنردم از
جانب تو برای سلامتی ایشون صندقه دادم . بنا امنام زمنان د آدم قرصنه . منن تنو ر
سپردم به ایشون ... بهر ز جون ایشالله همیشه زیر سایه ایشون سنایم سنلامت باشنی
,برا ا مدنشون دعا کن . اگه آقا بیآن همه این مشکلات ترسا برطرف می شه ... دعنا
کن آقا بیآن ما هم باشیم ا ن زندگی ر ببیدیم ... راستی د ستات رلورن ؟ خوبن ؟
به همه سلام برسون ) صدا آر م آر م قلع می شود پرده بسته می شود (
33/5/ ایسلام علی من اتبع ایهدی 23

 
دوست عزیز ؛
چنانچه از بسته ی تبلیغی پیش رو رضایت داشته اید ، خوشحال می شویم که ایده های خود را در این زمینه با ما به اشتراک بگذارید.
ایده های خود را می توانید از طریق این لینک برای ما ارسال نمایید .

نظر دهید

شما به عنوان مهمان نظر ارسال میکنید.