﴿ الم * ذلِک الکتابُ لا رَیبَ فیهِ هُدىً لِلمُتَّقینَ * اَلَّذینَ یؤمِنُونَ بِالْغَیبِ... ﴾
غیب
رمضان، بهار کلام خداوند است؛ قرآن را می خوانیم و ختم میکنیم؛ اما آیا میدانیم چگونه باید از قرآن بهره جست که در تار و پود ظریف آن گم نشویم؟
پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله از پیش فرموده بودند که امت من به هفتاد و سه فرقه تقسیم می شوند... .[1] اینان همه از قرآن دم می زنند؛ اما در فهم قرآن متفاوتاند.
هر آنکس که قرآن می خواند، میتواند به گونه ای آن را تفسیر کند که خواستهها و تمایلات خودش را تأیید کند؛ لذا میتوان به تعداد هفتاد و سه فرقه، برای قرآن معانی گوناگون نوشت؛ به طوریکه آن معانی خوشایند هر گروه باشد؛ اما آیا میتوان هفتاد و سه معنای صحیح ِمتضاد داشت؟ مگر حقیقت تنها یکی نیست؟ هیچ عقلی نمیپذیرد که معانی متضاد، در مقام واحد صحیح باشند؛ پس باید فهمید که کدام برداشت از قرآن صحیح است و چه کسانی با این کلماتِ مقدس هدایت میشوند؟ قرآن خود پاسخ ما را در همان اوایل سوره بقره میدهد: ﴿این کتاب آسمانی هدایتی است برای متقین.﴾ آن گاه صفات متقین و پرهیزکاران را بر می شمارد:
ایمان به غیب، به پا داشتن نماز، انفاق و...[2]
« ایمان به غیب » به عنوان اولین صفت بر تارک متقین می درخشد؛ پیش از نماز و پیش از انفاق؛ از این رو تنها کسانی متقی محسوب میشوند که به غیب ایمان دارند.
بهراستی که این آیات، ملاک زیبایی برای شناخت متقین و هدایت شدگان به دست میدهند؛ کافی است نگاهی به دور و بر خود بیندازیم. امروزه و در دورهی مدرنیسم، عدهای که خود را متجدد و روشنفکر مینامند، عینک تجربهگرایی بر چشم زدهاند و با چاقوی جراحی، هرآنچه غیب نامیده می شود را از زیر تیغ میگذرانند.
در نزدِ این گونه افراد، تنها آن مقدار از دین قابل قبول است که در چارچوب تجربیات حسّی بشر بگنجد. اینان مقامات و معجزات پیامبران و اولیای الاهی را انکار یا توجیه مادی مینمایند.
از منظر قرآن این افراد، هدایت نمی شوند؛ چون غیب را باور ندارند؛ اینان غافل اند از اینکه در سرتاسر قرآن، پروردگار دربارهی مخلوقاتی سخن میگوید که ما نمیتوانیم آنها را حس کنیم و در این دنیای مادی فانی، معرفتی نسبت به آن پیدا کنیم. گوشه گوشهی قرآن سخن از ملائکه، روح، شیطان، معجزاتِ پیامبران، برزخ، قیامت، بهشت و دوزخ است. اگر نگوییم تمام قرآن؛ اما بسیاری از معانی این کتابِ آسمانی دربارهی غیب است.
متن کامل را از لینک زیر دانلود کنید.